در یونان باستان که یکی از مظاهر تمدن غرب به حساب می آید، وضعیت زنان و دختران هیچ تناسبی با واژه تمدن نداشت. آن ها از هیچ نظر برای زن منزلت و جایگاهی قائل نبودند. زنان رومی در حقیقت اشخاص به شمار نمی آمدند و در دسته بندی ها جزو اشیاء بودند و مانند اشیا به ارث برده می شدند. حتی ظهور ادیان الهی در غرب، تغییر مطلوبی در وضعیت زنان به وجود نیاورد؛ چرا که ادیان الهی دستخوش تحریف قرار می گرفتند و برخی قوانین ظالمانه بشری جایگزین قوانین الهی می شدند؛ مثلا در آیین تحریف شده یهود تولد دختر را مایه ننگ می دانستند و همچنین در اندیشه های مسیحیت زن را عاملی وسوسه گر، عامل فریب آدم، همکار شیطان و گاهی هم شیطان کوچک می خواندند...